In de route van stad naar de eigen voordeur is de essentie van het project met zijn contrasten tussen heden en verleden en de verbondenheid en afgewendheid van de stad  neergelegd.

De tocht begint bij het 18e eeuwse poortje in de Roode Weeshuis straat, waarop een gebeeldhouwde jongens- en meisjesweesje zijn aangebracht. Te midden van oude bebouwingsdelen  leidt een smalle steeg naar een groot binnenportaal, dat is voorzien van een gemetseld gewelf in gotische stijl uitgevoerd.

Wellicht een restant van de kapel van het 13e eeuwse klooster dat hier was gevestigd.Een buitendeur geeft toegang tot het binnenhof. Van hieruit ontvouwt zich een architectonisch panorama van de zaalachtige ruimte, waarin eigentijds vormgegeven gevelwanden  zijn samengebracht met de stoere middeleeuwse gevels. Via het binnenhof bereikt men via hoge entreeportalen de lift en het trappenhuis .De ramen van de galerijgevels bieden een verrassend zicht op de binnenstedelijke omgeving die men zojuist achter zich heeft gelaten.

Ook de hoger gelegen galerijen grenzen aan stadszijde  zodat men voor men de woning betreedt nog even de blik over de stad kan laten glijden. Dan pas na deze dagelijkse reis door ruimte en tijd is men eindelijk helemaal thuis.

​