Het ontwerp voor de uitbreiding van het gebouw voor Publieke Werken in de twintiger jaren van de vorige eeuw ontworpen door architect Bouma voegt  zich door de benaderingswijze in een reeks binnenstedelijke gebouwen van de hand van Cees Nagelkerke. Bedoeld zijn Het Roode Weeshuis en de Violenhof in Groningen en de Hangende Tuinen en gebouw de Leeuw in Amsterdam.

 

Het is altijd lastig de juiste woorden te vinden om de achtergronden van deze ontwerpen te schetsen.

Het aan het toneel ontleende begrip scenografie is hier het meest van toepassing. Het op de best denkbare wijze  in scene zetten van het nieuwe gebouw in de stedelijke actualiteit.

Is de openbare  stedelijke ruimte dan ook een bühne waarop het stadsleven zich afspeelt? Nee dat zeker niet, daarvoor ontbreekt de magie van het theater te zeer. Maar met inzet van architectonische middelen kan iets van magie in de beelden van de stad worden ingevoegd. En die doelstelling hoe vaag ook ligt zeker besloten in de hier genoemde ontwerpen.

 

In het ROEZ gebouw staat de prominente verbindingsroute tussen Station via het eiland waarop het Groninger Museum is gerealiseerd en het stadshart aan de basis van het ontwerp.

De langsgevel van het  Bouma -gebouw met het ritme van smalle hoogreikende gemetselde penanten en smalle oprijzendende raamstroken wordt in het nieuwe gebouw doorgezet. Niet letterlijk, anders maar met een vergelijkbare visuele impact.

De  gevelritmiek is niet meer gebonden aan een gebouw maar omvat de gehele gevelwand en transformeert daardoor de aanliggende smalle stadsstraat tot een expressieve passage.

 

 

ROEZ Groningen Ubbo Enniusstraat

opdrachtgever  Le Clercq planonwikkeling

ontwerp             Cees Nagelkerke

bouwkundige    Hans Snoek

bouwjaar            2001

locatie                Ubbo Enniusstraat/Coehoorn Singel

​

​

​